Co to jest Norbaeocystyna?

Norbaeocystyna to aktywny związek występujący w grzybach psychodelicznych, którego struktura jest ściśle związana z psilocybiną. Do tej pory nie istnieją jednoznaczne badania dotyczące jej potencjalnej psychoaktywności.

Odkrycie norbaeocystyny miało miejsce w 1968 roku przez Leunga i Paula. Myikolodzy izolowali pochodną z psilocybe baeocystis oraz pokrewny związek baeocystynę. Naukowcy nazwali grzyb na cześć tych związków.

Naturalne źródła Norbaeocystyny

Naukowcy zidentyfikowali norbaeocystynę jedynie w grzybach zawierających psylocybinę. Nie jest jasne, czy istnieje ona gdzieś indziej w królestwie roślin lub zwierząt.

Do tej pory testy laboratoryjne potwierdziły obecność norbaeocystyny w następujących rodzajach grzybów:

• Psilocybe
• Inocybe
• Panaeolus
• Pholiotina
• Pluteus

Syntetyczne źródła Norbaeocystyny

W 2020 roku badacz dr Alex Sherwood i jego zespół z Instytutu Usona zsyntetyzowali norbaeocystynę w laboratorium wraz z kilkoma innymi związkami znalezionymi w grzybach psychodelicznych.

Inny zespół prowadzony przez dr Alexandrę Adams na Uniwersytecie w Miami opracował biosyntetyczną metodę tworzenia norbaeocystyny przy użyciu genetycznie zmodyfikowanych bakterii E. coli. Grupa zmodyfikowała geny bakterii, poszukując nowej ścieżki produkcji psilocybiny.

Zespółowi udało się zsyntetyzować psylocybinę przy użyciu nowego szczepu E. coli. W procesie inżynierowie stworzyli inny szczep E. coli zdolny do produkcji norbaeocystyny. Psylocybina i norbaeocystyna produkowane przez E. coli są wykorzystywane w innych badaniach.

Struktura chemiczna Norbaeocystyny

Norbaeocystyna to pochodna tryptaminy, a jej struktura chemiczna to indol składający się z pierścienia benzenu i pierścienia pirolu. Norbaeocystyna jest analogiem psylocybiny ze względu na podobieństwa między związkami.

Różnica polega na tym, że grupa fosforanowa psilocybiny jest przyłączona do jej pozycji azotowej, podczas gdy norbaeocystyna posiada grupę karboksylową w tej samej pozycji. Ta niewielka różnica wydaje się mieć znaczący wpływ na farmakologiczne działanie norbaeocystyny.

Mechanizm działania Norbaeocystyny

Naukowcy nie rozumieją jeszcze mechanizmu działania norbaeocystyny ani jak działa ona w organizmie, ani nie mają dowodów na to, że wykazuje efekty psychoaktywne.

Dr Sherwood hipotetyzuje, że norbaeocystyna nie może przekroczyć bariery krew-mózg ze względu na swoją strukturę chemiczną. Przekroczenie tej bariery jest niezbędne, aby związać się z receptorami serotoniny 5-HT2A, które są odpowiedzialne za wywoływanie doświadczeń psychodelicznych.

Dr Sherwood teoretyzuje również, że organizm rozkłada norbaeocystynę zbyt szybko, aby mogła wykazywać efekty.

Efekty Norbaeocystyny

Norbaeocystyna może nie być psychoaktywna. Jednak nadal może przyczyniać się do psychodelicznych efektów odmian grzybów psylocybinowych.

Na przykład magister Nicholas Alexander Anas z Uniwersytetu w Miami udokumentował, że podanie dawki norbaeocystyny i psylocybiny u szczurów wydawała się wywoływać wzmocnione efekty, niż podanie samej psylocybiny.

Badacze zwykle mierzą siłę psychodelików u szczurów, obserwując “odpowiedź skrętu głowy”, znaną również jako HTR. Wysoki HTR często oznacza, że substancja wchodzi w interakcję z receptorami 5-HT2A. Norbaeocystyna nie wykazała HTR u szczurów, co często oznacza, że substancja nie jest psychodeliczna.

Nicholas Anas zauważył HTR u szczurów z otrzymujących psylocybinę, ale gdy dodał norbaeocystynę, HTR podwoił się. Nie jest jasne, czy te wyniki można przekładać na ludzi, ale wskazują na możliwość wystąpienia efektu synergii.

Korzyści z Norbaeocystyny

Poza modulowaniem efektów grzybów magicznych, korzyści z norbaeocystyny mogą prowadzić do poprawy zdrowia jelit.

Jelito zawiera biliony żywych organizmów, a ogólnie większa różnorodność pomaga organizmowi zwalczać szkodliwe mikroorganizmy. Gdy ten ekosystem jest zaburzony, może to prowadzić do powstania chorób.

W swojej pracy magisterskiej Nicholas Anas stwierdził, że norbaeocystyna wpływa na mikrobiom jelitowy, zwiększając różnorodność organizmów w jego wnętrzu. Nie wiadomo, czy efekt był wystarczająco silny, aby wpłynąć na kliniczne wskaźniki zdrowia psychicznego, ale mikrobiom jest obiecującym obszarem zainteresowań w innych badaniach nad psychodelikami.

Ryzyko związane z Norbaeocystyną

Raporty o ludziach i zwierzętach spożywających grzyby zawierające związek nie wykazywały żadnych toksycznych efektów. Niewielka ilość norbaeocystyny substancji naturalnie występującej w grzybach psylocybinowych nie wydaje się stanowić ryzyka. Jednak dotychczasowe badania nie koncentrowały się na toksykologii.

Podsumowanie

Norbaeocystyna to naturalnie występujący związek znajdujący się w grzybach psylocybinowych, który pozostaje przedmiotem zainteresowania. Badania nie mogą jeszcze potwierdzić ani zaprzeczyć jej psychoaktywności. Wyniki u szczurów pokazują potencjalne możliwości dla norbaeocystyny i psylocybiny, aby stworzyć efekt synergii. Inne wstępne badanie sugeruje, że związek może wspierać zdrowie mikrobiomu jelitowego, co może mieć znaczące korzyści dla zdrowia psychicznego i fizycznego.

Źródła:

• Synthesis and Biological Evaluation of Tryptamines Found in Hallucinogenic Mushrooms: Norbaeocystin, Baeocystin, Norpsilocin, and Aeruginascin. February 2020Journal of Natural Products 83(2) DOI:10.1021/acs.jnatprod.9b01061
• Development of an E. coli-based norbaeocystin production platform and evaluation of behavioral effects in rats. March 2022. Metabolic Engineering Communications 14:e00196 DOI:10.1016/j.mec.2022.e00196